dinsdag 27 februari 2018

27/2/2018: Snaefellsnes

De kans op noorderlicht is gisteren helemaal verregend.

Vandaag gaan we, net als in 2016, een rondje Snaefellsnes afwerken. Enig verschil met toen (behalve dat de kinderen mee zijn): de grote afwezigheid van de zon. De lucht zit nl. potdicht met lage bewolking en het ziet er niet direct naar uit dat het zal opklaren.

Eerste halte: Ytri-Tunga, het thuis van de zeehonden. Ze liggen nu veel dichter bij het strand en zijn met wezenlijk meer.






Onderweg naar onze volgende halt stoppen we nog een paar keer om wat foto's te maken van dat andere IJslandse icoon:






Nog een verschil met 2016: de rust die nu overal heerst. Vaak hebben we de weg kilometers lang alleen voor ons.

Volgende halte is het dorpje Arnastapi met zijn gestapelde stenen die trol Bárdur moet voorstellen (zie onze blog van 2016).

Wat we toen wel om een onverklaarbare reden niet gezien hebben zijn de vele basaltformaties en openingen in de kliffen. Blijkbaar hebben we toen slechts een fractie (en dan ook nog de minst imposante) van deze bezienswaardigheid gezien.

Wél gezien in 2016:

Niet gezien:






Overigens lijkt de lente ook al voor de meeuwen begonnen te zijn. Overal zitten koppeltje tegen de steile rotswanden genesteld.


Enkele kilometer verderop stoppen we in het kleine Hellnar nog even bij het al even kleine Hellnarkirkja om te kijken of het deze keer wel open is. Niet dus.


En dan is het etenstijd. In het enige café/restaurant dat het gat rijk is en dat naar de naam 'Primus' luistert, eten we ons een lekkere kom soep.

En dan gaat het verder naar Pufubjarg, volgens de boekjes één van de mooiste vogelrotsen van de zuidkust van Snaefellsnes. Voor de puffins zijn we echter 1 à 1,5 maand te vroeg. Wel zitten ook hier weer veel meeuwen en (op het water) zeekoeten.







En zo komen we al weer bij onze laatste 'natuurhalte' van vandaag: Djúpalónssadur Beach met zijn zwarte kiezelstenen (glad als knikkers) en de restanten van de Grimsby, de Engelse trawler die hier in 1948 is vergaan. Door het gat (Gatklettur) in de rots zie onder ideale omstandigheden de Snaefellsjökull liggen. Vandaag dus niet.










Saxhólar - de explosiekrater - en het gele zandstrand laten we deze keer voor wat het is en we rijden in één ruk door naar Olafsvik waar we een rondje door de haven maken. Blijkbaar worden enkele vissersschepen gelost. Daarna eten we weer in Hraun, het restaurant waar we vorige keer ook lekker gegeten hebben, en tegen de tijd dat we daar mee klaar zijn begint het stilletjes donker te worden.

Het was de bedoeling om vanavond naar het noorderlicht te kijken bij Kirkjufell (de meest gefotografeerde berg van het land) en de Kirkjufellfoss, maar het zal bij 'bedoeling' blijven want het zit nog steeds potdicht en het miezert.

Via de 54 gaat het terug naar Snorrastadir. Deze weg loopt over een bergkam en al snel zitten we in de wolken waardoor het zicht amper verder reikt dan de reikwijdte van de koplampen.

Tegen 20u arriveren we veilig en wel bij onze chalet. Blijkbaar een vermoeiende dag geweest want de dames liggen om 21u30 al van giet ;)
Morgen alweer de laatste dag...

2 opmerkingen:

  1. Pas sinds gisteren hier aan het volgen, leuke foto’s...en nu zit jullie vakantie er weer bijna op. Hopelijk hebben jullie een fijne tijd gehad in IJsland, ondanks het gure weer. Voor vanavond/vannacht wensen we jullie nog een flinke portie noorderlicht toe. Veilige reis terug!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer van het weer maar toch mooie foto's. Als het daar een graad of 20 warmer zou zijn zou ik overwegen om er toch ook eens naartoe te gaan maarja...

    BeantwoordenVerwijderen